Wageningen, The Netherlands
March 21, 2022
All our textiles were plant-based one century ago. Michiel Scheffer, programme manager Sustainable Textiles predicts we will relive old times: ‘In 2050, we will wear clothes made from known and new plants, and we will no longer produce fossil-based textiles.’
How can we achieve a fossil-free textiles industry in 2050?
Michiel Scheffer: ‘To begin with, we must use fewer pure materials and more recycled and repurposed materials. Furthermore, we must reduce the amount of textile we buy, especially in the western world. We currently use an average of 20 kilos of textiles per year per person, only 1 per cent of which is recycled. We must also shift completely from fossil-based textile fibres to plant-based feedstock. That includes excipients that are used to change the properties of a product. And finally, the textiles industry must transition its production process from fossil energy sources to sustainable energy.’
The large majority of textile fibres are currently made from petroleum. How can we change this?
We must reinvent the nineteenth-century textiles profession. Back then, we worked with materials such as cotton, wool, linen and hemp. We also need new sustainable resources, such as Miscanthus (elephant grass) and fibres derived from waste streams containing sugars. We will have to invest considerably in scientific research and production plants capable of producing textiles from the new plant-based feedstock. If we fail to do this, the industry will grind to a halt within decades, and we will have to make do with the materials that are available to us then.’
New textile crops require arable land. Can de earth accommodate this need?
‘Much land is currently needed to produce meat and animal feed, such as soy. If we consume less meat, this land will become available for other crops that we can use for textile production. I already mentioned Miscanthus as an example, otherwise known as elephant grass. This plant grows well and can be used for multiple purposes such as the production of paper, construction of sound barriers along the freeways, and as feedstock for viscose, a great plant-based textile fibre.’
Will we achieve a fossil-free textile industry in 2050?
‘It can be done, but we must hurry. We have a little under thirty years to make the industry sustainable and find new alternatives to fossil-based textile fibres. We must also realise that the textiles industry is not isolated. We must ensure that making the textiles industry more sustainable does not result in an increase in plastics and fuels made from the petroleum no longer needed for textile production. We must move away from fossil feedstock across the board.’
In 2050 komt al onze kleding van planten, net als in 1900
Een eeuw geleden was al ons textiel van plantaardige herkomst. Oude tijden herleven, voorspelt Michiel Scheffer, programmamanager Sustainable Textiles: “In 2050 dragen we kleding die is gemaakt van bekende en nieuwe plantaardige gewassen en maken we geen textiel meer van fossiele grondstoffen.”
Wat moet er veranderen voor een fossielvrije textielindustrie in 2050?
Michiel Scheffer: “Allereerst moeten we minder zuivere materialen gebruiken en juist veel meer textiel hergebruiken en recyclen. Ten tweede moeten we zeker in de westerse wereld minder textiel gaan kopen. We verbruiken nu gemiddeld 20 kilo textielvezel per jaar per persoon, waarvan slechts 1% wordt gerecycled. Ten derde moeten we volledig overstappen van op aardolie gebaseerde textielvezels naar vezels van plantaardige bronnen. Dat geldt ook voor hulpstoffen die worden toegevoegd om de eigenschappen van een product te veranderen. En ten vierde moet de textielindustrie in het productieproces overstappen van fossiele energiebronnen naar duurzaam opgewekte energie.”
Nu is het overgrote deel van de textielvezels nog uit aardolie gemaakt. Hoe komen we daarvan af?
We moeten het negentiende-eeuwse textielvak opnieuw uitvinden. Toen werkten we met stoffen als katoen, wol, linnen en hennep. Daarnaast hebben we nieuwe duurzame bronnen nodig, zoals Miscanthus (olifantsgras) en vezels uit suikerhoudende afvalstromen. We moeten dan wel flink gaan investeren in wetenschappelijk onderzoek en in fabrieken die uit die nieuwe plantaardige grondstoffen textiel kunnen maken. Doen we dat niet, dan lopen we binnen een aantal decennia vast en moeten we het doen met de materialen die dan beschikbaar zijn.”
Voor nieuwe textielgewassen heb je land nodig. Heeft de wereld daar wel ruimte voor?
“Er is nu veel land nodig voor vleesproductie en voor de productie van veevoergewassen, zoals soja. Als we minder vlees gaan eten, kunnen daar andere gewassen groeien die we ook voor de productie van textiel kunnen gebruiken. Ik noemde al Miscanthus, ook wel olifantsgras genoemd. Dit is een hoog groeiende plant die voor meerdere doelen kunt gebruiken. Je kunt er bijvoorbeeld papier van maken of een geluidswal langs de snelweg, maar het is ook een grondstof voor viscose, een prachtige plantaardige vezel voor textiel.”
Gaat het lukken, een fossielvrije textielindustrie in 2050?
“Het kan, maar we moeten wel opschieten. We hebben nog een kleine dertig jaar om de industrie te verduurzamen en nieuwe plantaardige alternatieven voor fossiele textielvezels te vinden. We moeten ons ook realiseren dat de textielindustrie niet op zichzelf staat. Verduurzaming van de textielindustrie mag er bijvoorbeeld niet toe gaan leiden dat er meer plastics of brandstoffen worden gemaakt uit de aardolie die voor de textielindustrie niet meer nodig is. We moeten over de hele linie af van het gebruik van fossiele grondstoffen.”
Topics
Species
